1. |
Irmaus
04:28
|
|||
|
Camiñan o meu rente moitos homes,
non os coñezo. Sonme estrano.
Pero tí que te encontras alá lonxe,
mais alá dos desertos e dos lagos,
mais alá das sabanas e das illas,
coma un irmau che falo.
Si é tua a miña noite,
se choran os meus ollos o teu pranto,
se os nosos soños son iguales,
coma un irmáu che falo.
Anque as nosas palabras sexan distintas
e tí negro i eu branco,
e tendo semellantes as feridas,
coma un irmáu che falo.
Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmáu che falo.
Común témo-la patria,
común a loita ambos,
a miña mau che dou, é mau de irmau,
coma un irmáu che falo.
Se sintes en probeza, irmau,
se sofres inxusticia, irmau,
se cheo de rabexa encirras á cobiza
chea de forza vai miña mau,
coma un irmau che falo.
|
||||
2. |
Centos de km
02:18
|
|||
|
Centos de km nos separan na distancia
pero os nosos corazóns están sempre ao teu carón.
Moi lonxe do teu fogar, a familia non esquece,
e reclama pola dor acabar coa dispersión.
Dígnidade ían buscar, reclamando identidade,
unha terra, un sentir, a linga da nosa pratria.
Quixéronos separar pero vaille quedar claro
que muros non frearán ideas nin corazóns.
Loitador non te deteñas, ten cada hora novo alento
segue a luz que te ilumina mira a cotío para o ceo.
Loitador non te deteñas, levas verdade no peito,
e a estrela que te guía ten resplandores eternos.
Un povo que xa está en pé é mais forte e respetado,
non nos van poder calar, co seu odio contra nos.
Sabemos ben que facer, moita solidariedade.
E a nosa arma para vencer é que non te sintas so.
Unha historia sen final que chega ate os nosos tempos,
non serán quen de acalar o clamor de un povo enteiro.
Alento en cada palabra, en cada frase e en cada verso,
alento que nos bastará para ceivar os nosos presos.
|
||||
3. |
Deixa arder
02:52
|
|||
|
Pensando en ti, pensando outra vez.
Trato recordar por que vivir.
Outro pesadelo, non debín deixala ir.
So neste cuarto baleiro. Deixa arder....
Pensando outra vez, pensando en ti.
Trato recordar por que vivir
Espero unha sinal, a casa nunca voltou.
Deixa arder, e sangrar,
nesta tarde de domingo.
Non podo entender, intentoo outra vez.
Os anxos coidarán de tí
eu máis non podo facer.
Deixa arder.
Un día frio invernal,
rúas molladas de chover,
para o camiño un trago máis
e comeza a conducir.
Nunca debín deixala ir.
Desexaría volver atras...
Tan xove e tan viva.
Deixa arder, e sangrar,
nesta tarde de domingo.
Non podo entender, intentoo outra vez.
Os anxos coidarán de tí
eu máis non podo facer.
Deixa arder.
Deixa arder, e sangrar
esta vez sangra o corazón e queima a pel.
Deixa arder, e sangrar.
Presente roto polo pecado dun home.
Non podo entender, intentoo outra vez.
Os anxos coidarán de tí
eu máis non podo facer.
Deixa arder.
|
||||
4. |
Os vencidos
03:07
|
|||
|
Non se lembraba do que comera onte,
pero ben recordaba a fame doutrora.
Non sabía onde puxera os lentes
pero tan só precisaba pechar os ollos para ver o seu pai.
Non escoitaba moi ben pero as veces ainda oía os berros ao mencer,
e o ruído daquel camión que tantos homes levóu, familias arruinóu.
Non podía caminhar, pero tiraba para adiante como a que máis.
Tampouco podía durmir, pero soñaba e vivia por resistir.
Non escoitaba moi ben pero as veces ainda oía os berros ao mencer,
e o ruído daquel camión que tantos homes levóu, familias arruinóu.
Onde estarán? Os corpos dos vencidos onde descansarán?
No fondo do mar, nos cruces de camiños, nas cunetas...
|
||||
5. |
Nosa loita
03:34
|
|||
|
Cando se pon o sol e comeza a acción
pensar nas consecuencias e só un error.
O caminho escollido para a nosa nazon,
onde nos perdemos o control.
Por nosos irmáns ei de morrer, temos que loitar ate vencer.
Se hai que loitar loitaréi.
Cando a noite non se detén, o caminho resulta familiar,
inebitable ida e volta, nosa loita.
Agardo alguén que nos salve, que volten os nosos irmáns.
Non vos imos esquecer, aquí estaremos agardando por vos.
Cando se pon o sol e comeza a acción
pensar nas consecuencias e só un error.
O caminho escollido para a nosa nazon,
onde nos perdemos o control.
Por nosos irmáns ei de morrer, temos que loitar ate vencer.
Se hai que loitar loitaréi.
Agardo alguén que nos salve...
Olha para nos nesta noite longa,
costelas debaixo dos xeonllos,
corazóns baixo o peso despiadado,
dificil ver a dor no recordo.
Agardo alguien que nos salve...
Cando se pon o sol e comeza a acción
pensar nas consecuencias e só un error.
O caminho escollido para a nosa nazon,
onde nos perdemos o control.
Por nosos irmáns ei de morrer, temos que loitar ate vencer.
Se hai que loitar loitaréi.
|
||||
6. |
O día
02:45
|
|||
|
O día no que abandonen esta terra
e o seu sorriso afogue no fondo mar,
que as suas leis marchen con eles para o inferno
e alí descansen en paz.
Que as súas costas non poidan co seu peso
e do seu peito non dé saído a voz ,
cos seus brazos non tenhan sequera forzas
para subir os pantalóns.
Sinto que xa vai chegar,
sinto que xa vai chegar,
o día no que ó fin poderemos sair berrar:
Somos xente libre xa!
Sería o mundo un sitio máis tranquilo
no que poder respirar algo mellor
enche-las rúas e solta-los pulmóns.
malo para eles, mellor para nós.
O día no que por fin xa non estean
e o seu alento non volte molestar,
que as súas lembranzas marchen tamén para o inferno
e alí descansen en paz.
Sinto que xa vai chegar,
sinto que xa vai chegar,
o día no que ó fin poderemos sair berrar:
Somos xente libre xa!
|
||||
7. |
Sombras
02:20
|
|||
|
Sombra, que confunde na escuridade
e que nom acha mais verdade
que a que tes ahí frente a ti.
Elas som sombras
que dos montes baixam aos vales
para outra batalha livrar
no coraçom da cidade.
Cantamos a esta terra,
este é o nosso país
Como o vento da serra
a um día escuro e gris.
Nós cantamos para que seja
soberana e nom servil
nom deixes cair o seu fusil.
"Caminhei a pé monte arriba,
sem mais pausas que as que existem
no caminho dum arrieiro ao percorrer
a mesta corredoira da liberdade,
onde a luita cotiá
descobre estrelas vermelhas,
como o sangue derramado
polo meu povo, numha história
pragada de injustiças..."
Siii
Cantamos a esta terra, este é o nosso país
Como o vento da serra a um dia escuro e gris.
Nós cantamos para que seja
soberana e nom servil,
nom deixes cair o seu fusil,
nom deixes cair o seu fusil!
|
||||
8. |
Galiza morta ¡Non!
02:57
|
|||
|
Politicos podres, malnacidos neste chan,
enganastes a xente e os carballos cortastedes sen piedade.
As ánimas dos celtas choran e por qué será...
A terra era verde e tí querías asubiar,
a xiada da manhá faciate engrunhar.
Cando chovía era bo,
arrimabaste a lareira, quentura polar.
Fora sopraba forte o vento.
O mar contaminado.. por qué sera?
E todo-los montes xa están queimados.
Xa non hai zoas verdes... por qué será?
Todo está industrializado.
Chegaron extranxeiros, galegos tamén,
todos polos cartos deixáronse levar.
Arruínastes o mar e a terra tamén,
pensando no seu peto e que lle fora ben.
¡Irmáns! ¡Irmáns galegos! ¡Dende Ortegal ao Minho
a folla do foucinho fagamos rebrilar!
Que vexa a Vila podre, coveira da canalla,
á aldea que traballa disposta pra luitar.
Antes de ser escravos, ¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra o sangue a regos dende a montanha ao mar.
Galiza resistencia!
|
||||
9. |
||||
|
Se tí, te queres movilizar,
se tí, berras lume e rebelióm,
se tí, non tes medo a luitar
conta comigo ao teu carón.
Eu vín estudantes pelexar
contra as forzas de seguridade,
seus dereitos reclamar
dando a cara até o final.
Máis eu caín namorado da revolta xuvenil,
das manifas, as capuchas e dos adoquíns.
De loitar xunto a tí.
Máis eu caín namorado da revolta xuvenil,
do lume e das barricadas por noso povir.
De loitar xunto a tí.
E tí, se tí o sistema rexeitas,
se tí xa non tés limpas as mans,
se tí o rostro tes que tapar
cando na rúa a cara das.
As nosas ideias xa non poderán calar
porque estamos unidas, cada día somos máis,
cada día organizadas, cada día a loitar.
Outro mundo é posibel, outro mundo máis igual,
sen medo, sen barreiras,
xuntas para vivir, xuntas para avanzar,
novas e combatentes contra o estado patriarcal.
Revóltate, non o dubides, érguete,
toma as rúas outra vez. Chega o noso mencer!
|
||||
10. |
Seguimos crendo
04:13
|
|||
|
Farto e canso xa de desistir,
todo o que oín falar xa bastóu.
Unha mente posicionada dun lado.
Rexeitar a humanidade non concede a moral,
a esperanza non morreu,
berraremos por sempre:
Nos somos os que estamos espertos
mentres o mundo dorme, porque seguimos crendo!
Nos somos os que o lograran,
o que o mundo sonha, porque seguimos crendo!
Abriche a porta e o que saíu correndo
é demasiado forte para retelo.
Que alguén me diga se hai mellor maneira.
Pero isto é o que hai, so nos queda luitar,
e agantar, e resistir porque seguimos crendo.
Nos somos os que estamos espertos
mentres o mundo dorme, porque seguimos crendo!
Nos somos os que o lograran,
o que o mundo sonha, porque seguimos crendo!
De agora en diante vou vivir firme,
non podo ver o mundo morrer,
hai moitos máis, somos moitos máis
non estóu so, somos moitos máis.
|
||||
11. |
Que traballe o rei!
02:46
|
|||
|
Comeza a clarear o día, directo para o burato vas,
méteste na mina e no ascensor alguén preguntará
se queda luz por ahí arriba, e nin sequera estás abaixo.
Estoupido na quinta galería...
Ei, ei, ei, que traballe o rei!
Estas no burato e escoitas un escape asubío,
bomba de grisú, estoupido na testa e ¡boom!
Sangue ata na ferramenta, dou a vida por unha beta de carbon,
dou a vida, dou a vida na mina.
Ei, ei, ei, que traballe o rei!
Se teu pai quere un rei, a baralla ten catro:
Rei de ouros, rei de copas, rei de espadas, rei de bastos.
Imos ver que facer, non nos deixan nin respirar.
Imos ver que facer, xa non nos deixan nin respirar.
Ei, ei, ei, que traballe o rei!
|
||||
12. |
Olá (Kaixo)
02:55
|
|||
|
Nada máis nacer vinte chorar,
saudas a vida sabes o que pasará.
Un futuro escuro na que a corta vida que agora tes
escurrese entre as mans.
I esas caras sorrintes
tornan miradas sangrantes,
no seu rostro se reflicten
as bagoas enchen o mar.
A morte na túa porta está,
un último alento sabes que este é o final.
Comeza o soño eterno e no téu funeral
a xente está a chorar.
A familia está triste,
o mundo tornase en bagoas
e o defunto calado,
silenzo para un final.
Benvido ao teu irónico final:
Comezas e rematas a chorar.
A vida vaise!
|
||||
13. |
Redención
02:49
|
|||
|
Fun roubado por vellos piratas,
vendéronme a algún mercader,
sacáronme minutos despóis do burato máis cruel.
Pero as minhas mans son fortes
porque loitan pola liberdade,
e nós, nesta xeración
levantarémonos para vencer.
Axúdame a cantar outra canción libertaria,
tan só unha canción de redención.
Emancipa a túa mente, esperta,
non sexas escravo da túa ignorancia
Non temas a enerxía nuclear,
o tempo ninguén o pode matar.
A cantos profetas matarán
mentres nós miramos cara outro lugar.
Hai quen dí que todo está escrito
pero tí podes cambiar o final.
Axúdame a cantar outra canción libertaria,
tan só unha canción de redención.
|
||||
14. |
Censura nunca máis!
03:55
|
|||
|
Empezo a estar farto de escoitalos e que me mintan,
ferveme o sangue e preparo un misil,
a ver se lle estoupa na súa boca
e manhá xa non se ríen máis de min.
Non deixes de pensar aínda que a outros lle moleste,
caminha recto e tes que luitar.
A Pablo Hasel levárono preso,
pero non nos poderán calar.
E berramos: Censura nunca máis!
Olho co que dís, mira! xa van tras de tí!
Amordazarnos é o que vós pretendedes.
Pero coidado que vós non sabedes,
quenes somos nin onde vos metedes,
e berramos: Censura nunca máis!
Asasinos impunes que exercedes no poder,
as vosas falcatruadas non nos van deter.
Corenta anos de falsa democracía,
vosas mentiras non as vamos a crer.
E berramos: Liberdade de expresión!
|
||||
15. |
Ata que nos vexamos
02:42
|
|||
|
Cando tratamos de quedar, tí non apareces,
e xa canso de esperar, nin sequera chamas.
Pero agora dame igual, eu xa non te quero.
Busca outro para ti, e ata que nos vexamos!
Cada día te escribín, máis non hai resposta,
a túa vida quero entrar, ti saír en cambio.
Pero agora dame igual, eu xa non te quero.
Busca outro para tí e ata que nos vexamos!
A túa porta fun chamar e ninguén me abre,
voltéi enton ao meu fogar cunha rosa para darche.
Pero agora dame igual, eu xa non te quero.
Busca outro para ti, e ata que nos vexamos!
|
||||
16. |
Historia triste
02:42
|
|||
|
Pasan os anos, pasa túa vida,
pasan os meses, pasan os días,
pasan as horas, tamén os minutos,
este pode ser teu último segundo.
Uoh, historia triste,
uoh, historia historica,
uoh historia final.
Unha manhá moi cedo,
do teu soño espertarás
non o saberás ese é o día,
ti vas morrer.
Uoh, historia triste,
uoh, historia historica,
uoh historia final.
|
||||
17. |
Imos voltar
02:35
|
|||
|
Imos voltar, imos voltar por tí,
e nunca máis nos imos a ir.
Resiste ao noso lado, intenta prevalecer,
xuntos seremos fortes outra vez.
E recorda, que estamos aquí para ti
e con Satxa irás ate o fin.
Non te preocupes, ti non te asustes,
pelexamos por chegar, nunca o dudes que o imos conseguir.
Imos correr, imos luitar, cada parede derribar
para poder chegar ata ti.
E recorda que estamos aquí para ti
e con Satxa irás ate o fin.
Imos voltar, imos voltar por ti
e nunca máis te sentirás so.
Resiste ao noso lado, intenta prevalecer,
xuntos seremos fortes outra vez.
E recorda que estamos aquí para ti
e con Satxa irás ate o fin.
|
||||
Satxa GA, Spain
Banda morracense (Galiza), que no 2009 nacéu facendo punk-folk e foi evolucionando ate facer hardcore melódico na actualidade.
If you like Satxa, you may also like:
This Is All We Ever Get
by SPACED
Knockout debut from a Buffalo, New York-based hardcore band who like their riffs sick, their drums fast, and their choruses sticky-sweet.
go to album
Escape From New York
by Cash Bribe
New York hardcore meets classic thrash metal meets Jane's Addiction-esque alternative on the Brooklyn crushers' sensational debut.
go to album
FSR69 - Psychic Dance Routine
by Scowl
Rowdy hardcore rhythms co-mingle with catchy alt-rock hooks on the California punks' immensely satisfying 5-track EP.
go to album
Big Dog, Small Yard
by S.M.I.L.E.
featured on Bandcamp Radio Apr 14, 2023
go to album
The L.A. powerviolence band explore the connective tissue between Black music’s past and present.
go to album
Big, Big Wave
by Various Artists
Get deep into the fertile and fabulous Hattiesburg, MS punk scene with this new compilation from Feral Kid Records.
go to album
Hyperactive, bugged-out post-punk from the duo of John Toohill (Science Man) and Brandon Schlia (Clump).
go to album
